artiran



پدرم ژاکتی داشت که سال ها می پوشیدش و همان طور که با غرور روی چوب لباسی براندازش می کرد از تمام سال هایی می گفت که این ژاکت همراهش بوده
سال های زیادی نگذشته اما شیوه ی مصرف پوشاک نسل ما انگار فرسنگ ها با آن دوران فاصله دارد.

فعالان محیط زیست می گویند علاقه ی شدید ما به مُد یا پوشاک فوری (Fast Fashion) و ارزان هر روز بیش از پیش در حال آسیب رساندن به محیط زیست است و صنعت پوشاک را به دومین صنعت آلوده کننده بعد از صنعت نفت تبدیل کرده است.

سالانه نزدیک به ۵۰۰ میلیارد دلار صرف لباس هایی می شود که نه پوشیده و نه بازیافت می شوند
این یعنی معادل یک کامیون منسوجات در هرثانیه دفن یا سوزانده می شود.

وشاک یا مُد فوری اصطلاحی است که از دهه ی اول قرن جاری میلادی بر سر زبان ها افتاد.

ایده اما ایده ی جدیدی نیست.
ریشه ی این اصطلاح به دهه های ۱۹۷۰-۱۹۸۰ میلادی و زمانی برمی گردد که عرضه کننده های پوشاک و نساجی ایالات متحده در رقابت با عرضه کننده های ارزان قیمت خاورِدور به تکاپو افتاده بودند.

طولی نکشید که این ایده مورد اقتباس قرار گرفته و پیاده شد. بسیاری از <<زارا>> به عنوان بنیان گذار این ژانر خرده فروشی یاد می کنند.


مردم جهان سالانه به صورت دسته جمعی ۸۰ میلیارد قطعه پوشاک مصرف می کنند.
پوشاکی که عمدتاً به عنوان کالایی دورریختنی یا یک بار مصرف از آن یاد می شود.

شاید باور کردنی نباشد که ما ۴۰۰ درصد بیشتر از ۲۰ سال پیش لباس خریداری می کنیم.
مواد اولیه ارزان تری مثل پلی استر جایگزین مواد طبیعی شده اند.

می توان گفت امروزه تقریباً همه ی تولیدکننده های لباس از ترکیب مختلفی از مواد اولیه استفاده می کنند - و در بسیاری از موارد پلی استر یکی از آن هاست.

برای تولید هر تی شرت و شلوار جینی که به سطل زباله می اندازیم جمعا نزدیک به ۲۰هزارلیتر آب مصرف شده است.

هافینگتون پست در مقاله ای ادعا کرده که ۸۵ درصد از پوشاکی که مردم ایالات متحده در سال ۲۰۱۳ دور ریخته اند در گورستان های زباله دفن شدند.

لباس های دفن شده برای همیشه لباس نمی مانند و کم کم شروع به تجزیه شدن می کنند. پوشاک تجزیه شده نوعی از گاز سمی و آلوده را تولید می کند که حاوی گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و متان است.


خبر سوزاندن لباس ها با نگاهی به آمار مقاله ی اومیست تکان دهنده است:
به ازای تولید هر کیلو پارچه ۲۳ کیلوگرم گازهای گلخانه ای تولید می شوند.
این در حالی است که دوره ی استفاده ی یک قطعه پوشاک قبل از دور ریختن آن امروز به نسبت ۱۵ سال پیش تقریباً نصف شده و بیشتر از نصف لباس هایی که طی فرایند مُد فوری تولید می شوند در همان سال اول به زباله تبدیل می شوند.


آخرین مطالب

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

sarreseed رازها و نکات زیبایی هوش دیجیتال MohammadReza Roohafza TOP 20 چاپ حامد مرکز تخصصي چاپ ليوان، تيشرت، سنگ،تابلوفرش و... طب سنتي حکيم نيشابوري دکتر وب مستر گفت و چای kavirtcrayaneh